dinsdag 9 december 2008

Roken

2 miljoen straatarme negers ontvluchten hun geboortegrond in Darfur, zeker 300.000 mensen zijn daar gedood. Kinderen sterven aan honger, dorst of besmettelijke ziektes. De economie stort in en banken vallen om bij bosjes. Een recessie dreigt. In Irak strijden Amerikaanse soldaten nog altijd tegen opstandelingen, de een na de ander sneuvelt. Afghanistan is nog steeds voor een groot deel in handen van de Taliban, waardoor vrouwen en geiten onderdrukt en verkracht worden, kinderen worden geronseld voor de heilige oorlog tegen de ongelovigen. Maandelijks staat er weer een scholier op die zijn halve klas uitmoordt. Als je denkt dat het hier om echte grote problemen gaat dan zit je er naast. Wij hebben pas problemen. Wij mogen niet meer roken in de kroeg. Als we willen roken moeten we een paar minuten buiten gaan staan. Honger, ziekte, oorlog en armoede zijn natuurlijk best vervelend, maar buiten staan met een sigaret, dat wens je je ergste vijand nog niet toe.

Het valt ook niet mee hoor. Ben je net aan je derde halve liter bier begonnen en krijg je ineens de onweerstaanbare aandrang om een sigaret op te steken. Je weet wel, zo'n stuk papier gevuld met gedroogde bladeren. Je steekt de punt in de fik en dan ga je eraan zuigen zodat je rook in je lijf krijgt. In je puberjaren is zoiets stoer. Als je wat ouder wordt is roken vooral gezellig. In beide gevallen heb ik geprobeerd om het me uit te laten leggen. Helaas, er was niemand die het echt goed kon beargumenteren. Papier, gedroogde blaadjes, vuur, rook, inademen, stoer, gezellig.

1 juli 2008 is het rookverbod in de kroeg ingevoerd. Horecaondernemers en rokende kroeggangers roepen sindsdien om het hardst dat dit het toppunt van betutteling is. Rokers en niet-rokers komen daar onderling toch wel uit? In sommige gevallen kan dat inderdaad. Bij mij thuis maak ik er geen probleem van als iemand een peuk opsteekt. Dat is dan mijn beslissing, ik zit dan even in de rook en dat vind ik niet erg. Maar ik kan me ook voorstellen dat iemand daar anders over denkt. Roken is namelijk kankerverwekkend, zowel voor de roker zelf als degenen die de tweedehands rook inademen. Kanker is niet leuk, je kunt er dood aan gaan. En dood is niet bevorderlijk voor de gezondheid. Maar nu is er dus een groot probleem ontstaan. De kroegrokers en horecaondernemers zijn boos. Hoe haalt de regering het in Godsnaam in z'n hoofd om een rookverbod in te voeren? Inderdaad betutteling in optima forma!

Ikzelf heb de hardnekkige gewoonte om in de kroeg halve literglazen vol te schijten met donkerbruine diarree. Kan ik niks aan doen, het is een verslaving. Op m'n vijftiende ben ik ermee begonnen. Al m'n vrienden deden het. Eerst vond ik het niet echt lekker en deed ik vooral mee om erbij te horen. Later kon ik niet meer zonder. Erg gezellig, na het eten even een glaasje volschijten, na de seks een stevige stroom diarree in een anders glas mikken, heerlijk. Ik heb wel geprobeerd om er vanaf te komen, maar als je collega's na de lunch met z'n allen even naar buiten gaan om in een bierpul te poepen is het moeilijk nee zeggen. Tegenwoordig mag het niet meer. Mensen drinken uit het volgescheten glas en worden er ziek van. Wat een gezeur, ik mag toch kakken waar ik wil? Als je geen slingerschijt in je bier wil dan ga je maar niet naar de kroeg. Thuis weet je zeker dat er geen bruine trui in je biertje valt, dus dan blijf je daar toch?

Niet zo lang geleden was ik in Dublin waar ook een rookverbod in de kroeg van kracht is. Geen onvertogen woord is erover gevallen. Pubs zaten en zitten er ook op doordeweekse dagen vol met gezellig drinkende Ieren. Er stonden nauwelijks tot geen mensen buiten te roken, ik heb zelfs geen terrasverwarmer gezien. Hoe dat komt? De kroeg is gezellig, de muziek goed, het barpersoneel vriendelijk, de toiletten zijn schoon en de drank betaalbaar. Wellicht een tip voor de horeca in Nederland. Besteed wat meer aandacht aan de aankleding, muziek, prijs en klantvriendelijkheid en je kroeg komt wel weer vol.

En voor de rokers geldt: stop alsjeblieft met zeiken. Als je grootste probleem is dat je af en toe een paar minuutjes naar buiten moet om een kankerverwekkende stinkstok op te mogen steken dan heb je nog niet zo'n beroerd leven. Accepteer dat er een hele kleine verandering in je leven is en besteed voor de rest godverdomme je tijd een keer aan belangrijke zaken.

donderdag 4 december 2008

Gordon is een lul

Opgezocht in de Dikke Van Dale: Goor (bijvoeglijk naamwoord) vuil, smerig. Nooit treffender synoniemen gevonden in de Van Dale dan in dit geval.

Heb ik in een eerder epistel uitgebreid gemotiveerd waarom ik Peter R. de Vries een lul vindt, in dit geval heeft het geen nadere toelichting nodig. Gordon is een lul met platjes waar een zwaar geschapen olifant jaloers op zou zijn. Echter, bij een lul hoort een gezond stel ballen en daar ontbreekt het Goor volledig aan.

Geen dag gaat er tegenwoordig voorbij zonder nieuws over deze omhooggevallen marktkoopman. Goor gaat naar het songfestival, Goor mag niet op de begrafenis van zijn ex-manager komen, Goor heeft ruzie met Geer, Goor doet boodschappen, Goor laat operatief een moedervlek verwijderen en "ziet zijn leven aan zich voorbijflitsen", Goor heeft bij de dermatoloog een halve liter smegma laten wegzuigen, en zo kan ik makkelijk nog een A4-tje doorgaan. Zowel de Nederlandse media als de relnicht zelf denken dat iedere stinkende scheet die deze megalomane egocentrische aandachtsrukker laat vliegen nieuws is.

Laat gaan, zou je normaal gesproken denken. Geef deze talentloze pisproleet niet meer aandacht dan strikt noodzakelijk. Helaas heeft hij nu iets geflikt waarmee hij een grens heeft overschreden. Na een aantal jaar geleden samen met de vieze glijers van R&B-band Replay een CD opgenomen te hebben waarbij de hoeveelheid stromend kwijl een live optreden van de Josti Band een droge zomerdag in de Sahara doet lijken heeft hij zich opnieuw muzikaal vergrepen aan de zwarte muziek.

Goor heeft namelijk een album met orale verkrachtingen van soulklassiekers opgenomen. Is dat dan zo erg? Ja, dat is heel erg. Ik ben namelijk dol op soulklassiekers. Als soul op een smaakvolle manier gecoverd wordt (luister bijvoorbeeld eens naar Marc Broussard's geweldige album "Save Our Soul") dan sta ik er volledig achter. Maar Gordon en smaakvol? De vraag stellen is hem beantwoorden. "A Song For You" heet het gedrocht en de kwelende klefbek covert onder andere nummers van Donny Hathaway, Barry White en Luther Vandross. Worden bij De Toppers nog derdehands kutsongs door kutzangers in een kutatmosfeer voor een kutpubliek in een kutstadion met een muzikaal kutsausje overgoten, op Goor's meest recente prutsplaat worden vooral de normaal gesproken erg goede nummers van Hathaway vakkundig om zeep geholpen. En dat is dus kut!

De vraag is dus wat te doen met dit gillend speenvarken? Het eerste wat in me opkomt zijn de wat tradionelere oplossingen voor een dergelijk probleem, zoals kielhalen, vierendelen, radbraken, onthoofden en/of de schandpaal. Hoewel de schandpaal wel weer stof geeft voor een homo-erotische kwinkslag gevolgd door een daverende fake schaterlach. Hahaha. Met moderne varianten als waterboarding, het operatief verwijderen van de stembanden (zonder verdoving) of de electrische stoel is natuurlijk ook niets mis, maar is het ook een passende straf voor een vergrijp als de brute verkrachting van Soul? In feite is het enige wat je met een lul van deze omvang kan doen plastificeren en er een levensgrote dildo van maken. In dat geval is de hoofdrol van de musical Tarzan het enige wat echt recht doet aan de kwaliteiten van Gordon.

dinsdag 2 december 2008

Lelijk, deel 2

Lees ook Lelijk, deel 1.

Ik wilde net mijn plan met Archibald en Stille Sjaak delen toen Hendrik de Bolle Beer binnen liep. Nou ja, huppelen was eerder het woord. Achter hem liep het stuk ongeluk dat sinds haar komst in ons midden de sfeer goed verziekt had: de vriendin van Hendrik...aka Nurse Ratched.

'Kijk eens' krijste Marie-Antoinette. Ze duwde haar knokige vinger met de diamantenring bijna in mijn neus. 'Hendrik heeft met ten huwelijk gevraagd.'

Vol verbazing, maar vooral vol afgrijzen keken we naar onze vriend Hendrik die een beetje schaapachtig op zijn kruk ging zitten. Verdorie, dacht ik, nu zou het nog moeilijker worden om ons van haar te ontdoen.

Archibald keek verbijsterd van de grote steen om Marie's vingers naar Hendrik. Hij had voor de gelegenheid de tekst van Stille Sjaak overgenomen. De arme drommel kon geen woord uitbrengen.

'Gefeliciteerd', zei ik zachtjes en schudde Hendrik de hand. Hij mocht wat vrouwen betreft een slechte smaak hebben, je bent vrienden of niet. Hendrik bestelde bier, terwijl Marie-A. vertelde hoe Hendrik haar ten huwelijk had gevraagd. Hoe ze die avond thuisgekomen was en een pad van rozenblaadjes door het huis had zien slingeren. Hoe haar eerste ingeving was geweest om de schoonmaakster te ontslaan omdat ze haar werk niet goed deed. Een gedachte die ze snel liet varen op het moment dat ze het zoete stemgeluid van haar favoriete zanger Barry Manilow vanuit de slaapkamer had horen komen.

Hoe ze Hendrik in de slaapkamer had aangetroffen. Slechts gekleed in kamerjas, als een ware Hugh Heffner, op z'n knieën, met een ring in zijn hand. Ik geloofde mijn oren niet. Wie kon in godsnaam naar Barry Manilow luisteren zonder moordneigingen te krijgen of op zijn minst een teiltje vol te gooien met een halfverteerde maaltijd? Archibald kreeg al braakneigingen van het hele verhaal. Hij gleed van zijn kruk af en vluchtte de wc in.

Hendrik vertelde enthousiast verder over het aanzoek, maar ik zal je de details besparen. Kort gezegd zou het stel die maand erop trouwen in Kasteel Kromme Krummel. Alles betaalt door 'pappie'. Tja, die was natuurlijk maar wat blij om het monster eindelijk uit zijn huis te hebben.

Ik probeerde mijn verdriet te verdrinken door grote innamen bier. De vele glazen hadden tot gevolg dat ik een halfuurtje later mijn blaas stond te legen in het urinoir. Hendrik kwam naast me staan.

'Zo' zei hij, terwijl hij zijn minuscuul geslacht tevoorschijn haalde.
'Zo', zei ik. Ik voelde me ongemakkelijk. Ik had bijna de hele avond gezwegen en geknikt alsof het verhaal over de jacht naar de perfecte jurk mij echt geïnteresseerd had, maar kon nu, met mijn pik in mijn hand, nergens meer achter schuilen. Dan maar met de billen bloot, besloot ik.

'Zeg Hendrik,' begon ik voorzichtig. Dit zou wellicht mijn laatste kans zijn hem van zijn trouwplannen af te praten en daarom moest ik mijn woorden met de grootste zorgvuldigheid kiezen. Hendrik keek me met een vrolijke blik aan.
'Is het niet een beetje snel, om na drie maanden al in het huwelijksbootje te stappen?'

Een diepe frons verscheen op zijn voorhoofd. 'Te vroeg? Waarom? Marie is een schat. Ze is fantastisch, ze heeft laatst zelf een hele avond voetbal met me zitten kijken...'

Ah, dus daarom kon hij niet met zijn vrienden in de kroeg zitten tijdens de belangrijkste wedstrijd van het jaar. Ik moest hier iets aan doen, maar Hendrik blaatte door over hoe fantastisch zijn verloofde was. 'En ze is een beest in bed. Man, de dingen die ze kan met haar tong...'

Mijn maag draaide zich om. 'Oké, dus ze is goed in bed...' Ik kreeg het mijn strot haast niet uit. Het mentale plaatje van wat haar tong met Hendriks minuscule geslacht deed zou me nog weken achtervolgen. 'Maar wat weet je nou helemaal van dat kind?' Zijn blik verstarde. Ik besloot een stapje verder te gaan. 'En hoe zit het dan met Marjolein?'

Marjolein was de stewardess met wie Hendrik nog wel eens in hogere sferen verbleef. Allebei tevreden lid van de Miles High Club, je kent het wel.

Hendrik schrok toen ik haar naam noemde en piste over de rand. Enkele spetters raakten mijn schoenen. 'Dat je haar nu net moet noemen. Lul.' Hendrik ritste dicht en liep kwaad de wc uit. Hm, dat ompraten ging fantastisch.

Toen ik even de wc uitkwam, trok Hendrik zijn jas aan. Marie-A stond buiten te roken.
'Hendrik, wacht even..' begon ik.

'Ik dacht dat je blij voor me zou zijn dat ik eindelijk de vrouw van mijn leven had gevonden!' beet hij me toe.

"De vrouw van je leven?" begon ik. 'Dude, ga alsjeblieft nu met mee naar de opticien en kijk dan nog eens goed naar je... dare I say it, verloofde!'

Archibald kwam er nu ook bij staan. 'Hij heeft gelijk, Hendrik. We zien je nooit meer man, sinds je met Nurse Ratched bent.'

'Nurse Ratched...?' Hendrik spuugde onze koosnaam voor zijn vriendin uit. 'Noemen jullie haar zo?!'
'Nou ja, op een goede dag,' begon Archibald. Ik schudde mijn hoofd zachtjes, Archibald kon beter even zwijgen.

'En jij?' vroeg Hendrik. Hij keek naar Sjaak. 'Heb jij nog een leuk koosnaampje in te brengen?' Stille Sjaak deed zijn naam eer aan en keek zwijgend met lichte paniek naar ons drietal.

'Welnu, IK weet genoeg!' schreeuwde Hendrik en stormde de zaak uit. Hij liet drie beteuterde vrienden achter.

'Dat ging goed...' zuchtte ik. 'Doe nog maar drie bier Bart,' zei ik tegen de Barman.
Archibald en ik gingen verslagen zitten.

'Fuck, hier moet echt een einde aan komen. Wat was je briljante plan nu? Ik bedoel, we kunnen het kreng moeilijk koud maken... toch?'

Even keken we elkaar aan. Nee, moord was geen optie. Tenminste, nog niet. 'Nee man, ben je gek. We moeten ervoor zorgen dat ze uit elkaar gaan, niet dat Nurse Ratched een martelaar wordt.'

Barman Bart, een grofgebouwde kerel met armen breder dan de Hulk, gaf ons ons bier. 'Ik weet nog wel iemand....'

Archibald: 'Pardon?'

'Om iemand om te laten leggen. Ik weet nog wel iemand. Mijn neef die...' begon Bart.

'Euh, bedankt Bart, maar ik denk niet dat Marie-A vermoorden ons uit de problemen haalt,' zei Archibald wijs. 'Ik bedoel, we zouden daar nooit mee weg kunnen komen. Toch?'

'Nou ja, als je van gedachten verandert... Laat maar weten,' zei Bart. En hij ging weer verder met glazen poetsen. Opeens zag ik onze vriendelijke barman, onze harige Hulk, met wie ik al menig uurtje had geconverseerd over vrouwen, drank en sigaretten, in een heel ander daglicht.

'Jongens, de oplossing is heel simpel. We moeten Hendrik en Marie-A uit elkaar drijven...'

Archibald tikte met zijn glas tegen mijn bier. 'Ja, prima, maar hoe?'

'We moeten Hendrik gewoon een betere keus geven. En wel binnen een maand, voordat hij "ja" zegt en voor eeuwig aan Nurse Ratched vastzit,' zei ik.

'Nou ja, voor eeuwig... Maar goed, scheidingsadvocaten zijn duur,' mijmerde Archibald. 'Wie had je in gedachte om onze Hendrik van gedachten te doen veranderen?' vroeg hij.

'Marjolien.'

Stille Sjaak sloeg verrukt op mijn schouder en barstte in een gelukzalig gelach uit. Dat voorspelde meestal niet veel goeds...

maandag 1 december 2008

Dating voor beginners

Tegen vrouwen moet je niet eerlijk en open zijn. Liegen en mooie praatjes verkopen helpt veel beter. Je bent rijk, rijdt een BMW-cabrio, houdt van lange gesprekken bij kaarslicht en wandelen op het strand. In je vrije tijd train je blindegeleidehonden en werk je als uitsmijter bij een blijf van mijnn lijf huis. Daarnaast ga je ieder weekend met je geestelijk en lichamelijk gehandicapte buurjongetje op stap, je hebt een 2e huis op Rhodos en een derde op Hawaii met een opvangcentrum voor aangespoelde witte haaien, waar je iedere vakantie met je prive-jet naar toe vliegt. Op je linkerschouder heb je "mama" laten tattoeren en op je rechter "oma". Je favoriete film is Bridget Jones Diarree. Daarmee scoor je dates! Niet met eerlijk zijn, dat willen vrouwen helemaal niet...