Peter. R. de Vries is een lul. Niet echt een wereldschokkende mededeling, groot nieuws of iets wat niet algemeen bekend is maar toch. Het is een lul. Het feit dat sinds een paar jaar de borstelige pluk schaamhaar van de bovenlip is verdwenen doet daar niks aan af. Eén van de neveneffecten van het verwijderen van schaamhaar van het mannelijk geslachtsdeel is dat de lul groter lijkt. En zeg nou zelf, een grotere lul dan Peter R. de Vries?
Lekker gemaakt door een vooraankondiging in De Telegraaf (de krant van wakker Nederland en in de oorlog al bijna net zo fout als nu) ging ik er afgelopen zondag eens goed voor zitten. Half 10, wijntje binnen handbereik, hapjes op tafel, ik was er helemaal klaar voor. Joran van der Sloot (ook een lul), tijdelijk geemigreerd naar Thailand, heeft een carriereswitch gemaakt van illusionist (het laten verdwijnen van een vrouwenlichaam) naar marktkoopman in verse Thaise hoeren. En uiteraard wordt hij "ontmaskerd" door Peter R.
Half 10, daar is hij, de snorloze centenbak van Peter. Zinderende spanning, ik hou het niet langer. Maar dan. Heineken. Heineken?! Ja, Heineken! "Hier begon het 25 jaar geleden". Hier? Ja, hier. We volgen Peter namelijk in een nogal geforceerd aandoende "ontspannen" wandeling door de keet waar Heineken en Doderer gevangen zijn gehouden. Om Tony Soprano maar eens te citeren: "What the f**k?!". Dit was toch een uitzending over Joran van der Sloot? Niets is minder waar. De uitzending blijkt over Peter R. te gaan. 25 jaar geleden hoorde hij het nieuws over de ontvoering van Appie Heineken nadat hij terugkwam van 10 kilometer hardlopen. Boeien, lekker belangrijk, somemieter een tyfuseind op met je zelfverheerlijking! Wie kan het een vliegende f**k interesseren hoeveel kilometer de toen nog niet haarloze lul P.R. kon lopen voordat hij over z'n eigen onmetelijke ego struikelt?
Het wordt nog erger, hij heeft er namelijk een boek over geschreven. Niet over Joran, haarloze bovenlippen of hardlopen, maar over de ontvoering van Heineken. Het is het favoriete literaire werk van Frank en Ronald de Boer, dus met het niveau zit het wel snor. Ja, snor. Nog meer borstklopperij, want dit onvolprezen meesterwerkje is het meest succesvolle misdaadboek uit de Nederlandse geschiedenis. Als Peter niet zoveel moeite zou hebben met zijn tekst, je ziet zijn ogen van links naar rechts (voor de kijkers uiteraard andersom) schieten over de autocue, dan zou zijn ego van trots exploderen. En dat geeft een rommel waar de honden geen brood van lusten.
Maar goed, de onthullende uitzending zal dan toch nu gaan beginnen? Dacht het niet! Nog meer verbale masturbatie. Peter's erectie kruipt verder omhoog. De eerdere uitzending over Joran van der Sloot (wat is er eigenlijk gebeurd met het gebruiken van de initialen van de verdachte?) heeft een Emmy gewonnen! Dat wist de gemiddelde televisiekijker nog niet, het is ons allemaal ontgaan, maar bedankt voor de update. Jammer dat de media hier geen enkele aandacht aan hebben besteed, evengoed proficiat Peter!
Over de rest van het programma kunnen we kort zijn. Een aantal forensisch psychologen, psychologisch forenzen, hoogleraren in de mystaxologie (snorrenkunde) en andere specialisten bevestigen waar niemand nog over twijfelde, namelijk dat Joran een heel eng mannetje is. Niemand behalve Peter, want die heeft kennelijk een peloton wetenschappers en een inleiding van een half uur nodig om aan te tonen dat hij het toch echt goed gezien heeft de vorige keer. Of moet nu ook door deskundig Nederland bevestigd worden dat ons nationaal geweten, de onvolprezen Peter R., gewoon een hele toffe pe(t)er is? IJdelheid kent geen tijd!
En de nieuwe ontmaskering van Joran? Hij wordt kundig in de val gelokt door een paar medewerkers van P.R. en is achterlijk, gewetenloos en crimineel genoeg om er met open ogen in te stinken. Conclusie: Peter is een lul, Joran is DE lul.
Maandag opnieuw de online-versie van De Telegraaf bekeken. Peter R. de Vries blijkt niet alleen een lul te zijn, maar ook een ezel die zich twee keer aan dezelfde steen stoot. Ook Joran is op de hoogte van de uitzending (verrassend) en is (nog verrassender) net zoals de vorige keer gevlucht. De Thaise politie is inmiddels op de hoogte gesteld, maar ja, ijdele Peter is primeurgeil en dan sta je voor de uitzending geen beelden af aan de autoriteit die je gezworen vijand voor een jaar of 15 achter de tralies kan gooien. Je houdt je informatie onder de pet, ondanks dat je weet dat Joran er vandoor zal gaan. Schijt aan de overheid, ikke ikke ikke en de rest kan stikken.
Want waar gaat het eigenlijk om? Waarom ben je misdaadverslaggever? Alleen om te onthullen? Als je de keuze hebt Joran van der Sloot op te laten sluiten, om dit zieke gezwel voor een hele lange tijd uit de maatschappij te snijden, of om jezelf weer voor miljoenen kijkers op de borst te kloppen en je kiest voor het laatste, wat ben je dan?
Lekker gemaakt door een vooraankondiging in De Telegraaf (de krant van wakker Nederland en in de oorlog al bijna net zo fout als nu) ging ik er afgelopen zondag eens goed voor zitten. Half 10, wijntje binnen handbereik, hapjes op tafel, ik was er helemaal klaar voor. Joran van der Sloot (ook een lul), tijdelijk geemigreerd naar Thailand, heeft een carriereswitch gemaakt van illusionist (het laten verdwijnen van een vrouwenlichaam) naar marktkoopman in verse Thaise hoeren. En uiteraard wordt hij "ontmaskerd" door Peter R.
Half 10, daar is hij, de snorloze centenbak van Peter. Zinderende spanning, ik hou het niet langer. Maar dan. Heineken. Heineken?! Ja, Heineken! "Hier begon het 25 jaar geleden". Hier? Ja, hier. We volgen Peter namelijk in een nogal geforceerd aandoende "ontspannen" wandeling door de keet waar Heineken en Doderer gevangen zijn gehouden. Om Tony Soprano maar eens te citeren: "What the f**k?!". Dit was toch een uitzending over Joran van der Sloot? Niets is minder waar. De uitzending blijkt over Peter R. te gaan. 25 jaar geleden hoorde hij het nieuws over de ontvoering van Appie Heineken nadat hij terugkwam van 10 kilometer hardlopen. Boeien, lekker belangrijk, somemieter een tyfuseind op met je zelfverheerlijking! Wie kan het een vliegende f**k interesseren hoeveel kilometer de toen nog niet haarloze lul P.R. kon lopen voordat hij over z'n eigen onmetelijke ego struikelt?
Het wordt nog erger, hij heeft er namelijk een boek over geschreven. Niet over Joran, haarloze bovenlippen of hardlopen, maar over de ontvoering van Heineken. Het is het favoriete literaire werk van Frank en Ronald de Boer, dus met het niveau zit het wel snor. Ja, snor. Nog meer borstklopperij, want dit onvolprezen meesterwerkje is het meest succesvolle misdaadboek uit de Nederlandse geschiedenis. Als Peter niet zoveel moeite zou hebben met zijn tekst, je ziet zijn ogen van links naar rechts (voor de kijkers uiteraard andersom) schieten over de autocue, dan zou zijn ego van trots exploderen. En dat geeft een rommel waar de honden geen brood van lusten.
Maar goed, de onthullende uitzending zal dan toch nu gaan beginnen? Dacht het niet! Nog meer verbale masturbatie. Peter's erectie kruipt verder omhoog. De eerdere uitzending over Joran van der Sloot (wat is er eigenlijk gebeurd met het gebruiken van de initialen van de verdachte?) heeft een Emmy gewonnen! Dat wist de gemiddelde televisiekijker nog niet, het is ons allemaal ontgaan, maar bedankt voor de update. Jammer dat de media hier geen enkele aandacht aan hebben besteed, evengoed proficiat Peter!
Over de rest van het programma kunnen we kort zijn. Een aantal forensisch psychologen, psychologisch forenzen, hoogleraren in de mystaxologie (snorrenkunde) en andere specialisten bevestigen waar niemand nog over twijfelde, namelijk dat Joran een heel eng mannetje is. Niemand behalve Peter, want die heeft kennelijk een peloton wetenschappers en een inleiding van een half uur nodig om aan te tonen dat hij het toch echt goed gezien heeft de vorige keer. Of moet nu ook door deskundig Nederland bevestigd worden dat ons nationaal geweten, de onvolprezen Peter R., gewoon een hele toffe pe(t)er is? IJdelheid kent geen tijd!
En de nieuwe ontmaskering van Joran? Hij wordt kundig in de val gelokt door een paar medewerkers van P.R. en is achterlijk, gewetenloos en crimineel genoeg om er met open ogen in te stinken. Conclusie: Peter is een lul, Joran is DE lul.
Maandag opnieuw de online-versie van De Telegraaf bekeken. Peter R. de Vries blijkt niet alleen een lul te zijn, maar ook een ezel die zich twee keer aan dezelfde steen stoot. Ook Joran is op de hoogte van de uitzending (verrassend) en is (nog verrassender) net zoals de vorige keer gevlucht. De Thaise politie is inmiddels op de hoogte gesteld, maar ja, ijdele Peter is primeurgeil en dan sta je voor de uitzending geen beelden af aan de autoriteit die je gezworen vijand voor een jaar of 15 achter de tralies kan gooien. Je houdt je informatie onder de pet, ondanks dat je weet dat Joran er vandoor zal gaan. Schijt aan de overheid, ikke ikke ikke en de rest kan stikken.
Want waar gaat het eigenlijk om? Waarom ben je misdaadverslaggever? Alleen om te onthullen? Als je de keuze hebt Joran van der Sloot op te laten sluiten, om dit zieke gezwel voor een hele lange tijd uit de maatschappij te snijden, of om jezelf weer voor miljoenen kijkers op de borst te kloppen en je kiest voor het laatste, wat ben je dan?
1 opmerking:
Pittige eerste bijdrage, Johan. Een goed begin!
Een reactie posten