(Ab)Sint

De Sint zat uren lang te denken,
wat hij in zijn glas zou kunnen schenken.

De nasleep interesseerde hem geen reet,
“Als is ik het heden maar vergeet!”

Hij was het geëmmer en gezeik goed zat,
dus zocht hij zijn heil in het alcoholisch nat.

“Al die etters, al dat gezeur en getrek!
Nog één verkeerde opmerking en ik stamp zo’n kleuter op zijn bek!”

Gelukkig wist de Sint een fles absint te vinden,
hij en absint waren naamgenoten en goede vrinden.

Klok, klok, klok, het nat gleed over de lippen,
en daar zat de sint al snel een partij vet te trippen.

“Godverdomme, da’s kekke shit!
Voel nu al dat ik lekkerder in mijn vel zit!”

“Nu nog een lekker piet om met mijn flurk te spelen,
en die etters kunnen me geen reet meer schelen!”